Efteling-ontwerper Ton van de Ven plotseling overleden

De ontwerper van beroemde Efteling-attracties als Droomvlucht, Fata Morgana, Villa Volta en Vogel Rok is plotseling overleden. Ton van de Ven, voormalig creatief directeur van de Efteling, stierf vanochtend aan de gevolgen van een hersenbloeding. Hij werd 71 jaar.

De Efteling laat weten "intens verdrietig" te zijn. "Het komt onverwachts. Niemand had dit zien aankomen", zegt een woordvoerster. "We zijn enorm trots op alles wat hij voor ons heeft betekend." De legende kwam ook na zijn pensioen nog regelmatig in Kaatsheuvel. "Zelfs met de opening van achtbaan Baron 1898 was hij hier nog. Hij is altijd betrokken gebleven."

Van de Ven solliciteerde in 1965 bij het Brabantse sprookjespark. Bij zijn tweede sollicitatiegesprek was ook Anton Pieck aanwezig. Die zei niets, maar stelde uiteindelijk wel één vraag: "Beheerst u het perspectief?" Dat was niet het geval, maar dankzij een leugentje om bestwil werd de jonge ontwerper toch aangenomen.





Eigenlijk had Van de Ven niet de intentie om lang bij de Efteling te blijven. Hij zag het als een bittere noodzaak om een salaris te hebben. Uiteindelijk zou hij tot 2003 werkzaam zijn voor het sprookjespark.

Na ondersteunende werkzaamheden voor De Indische Waterlelies (1966) en het Diorama (1971) werd het Spookslot (1978) het eerste grote project van Van de Ven. In de decennia die volgden, was de ontwerper verantwoordelijk voor bijna alle nieuwigheden in de Efteling.

Ton van de Ven ontwierp onder andere Draak Lichtgeraakt (1979), schommelschip Halve Maen (1982), wildwaterbaan Piraña (1983), schuitjesmolen Polka Marina, de Oude Tuffer (1984), de Bobbaan (1985), Fata Morgana (1986), uitkijktoren Pagode (1987), de Trollenkoning (1988), het Volk van Laaf (1990), Droomvlucht (1993), entreegebouw het Huis van de Vijf Zintuigen (1995), Villa Volta (1996), Vogel Rok, Klein Duimpje en de Reus, Repelsteeltje (1998), De Chinese Nachtegaal (1999), het Kinderspoor (2000), Raponsje (2001) en het Efteling Theater (2002).

Ook schreef hij het gedicht van Het Meisje met de Zwavelstokjes (2004). Van de Ven is op meerdere plekken te zien en te horen in het pretpark. Zo leende hij zijn stem aan de grote tempelwachters bij De Indische Waterlelies, de Reus van Klein Duimpje en meerdere Holle Bolle Gijzen. Zijn foto staat in de tweede voorshow van Villa Volta.

Op 31 januari 2003 kreeg Van de Ven een plein met zijn naam: het Ton van de Venplein, bij Droomvlucht en Villa Volta. De bescheiden ontwerper bekende dat hij het niet echt vond klinken. "Zoveel fietsenmakers heten er Van de Ven", zei hij. Hij noemde het een eer die meer op zijn plaats is voor overledenen.